Seminarium Antropognozy - 15-16 stycznia 2011 pod Lublinem
Jeśli szukasz odpowiedzi na pytanie "co dalej?" ta impreza jest dla Ciebie.
Seminarium Antropognozy (najbliższe 15-16 stycznia 2011, impreza regularna)
Antropos - człowiek, gnosis - wiedza.
Jego program wygląda następująco:
Człowiek w filozofii Wschodu i Zachodu – koncepcje antropologii filozoficznej od starożytności do czasów współczesnych
Jogiczny proces medytacji w tybetańskiej tradycji bon
Czakry i ciało energetyczne
Dusza i jej reinkarnacja
Bardo – zagadnienie losów duszy po śmierci
Techniki medytacyjne (duża ilość, w tym na czakry)
Więcej na stronie domowej Seminarium [url="http://www.psionika.pl"]Psionika.pl[/url]
Na Seminarium zachęcamy zabrać ze sobą koc i poduszkę do siedzenia. Można jednak medytować na krześle.
Dlaczego organizujemy takie seminarium?
Celem antropognozy jest uzyskanie odpowiedzi na Trzy Pytania Egzystencjalne: Kim jestem? Skąd przychodzę? Dokąd zmierzam?
Innymi słowy jaka jest moja prawdziwa natura. Co kryje się pod pojęciem „ja”. Uczestnicy wykonują praktyki mające na celu rozpoznawanie iluzji ego i docieranie do przestrzeni swojej istoty.
Skąd przychodzę? Można pytać o ostateczną przyczynę, czyli boskość, albo względnie: skąd się tu wziąłem? Dlaczego moje ciało wygląda tak a nie inaczej? Dlaczego posiadam takie a nie inne wady? Dlaczego spotyka mnie to a nie co innego? Poruszamy zatem problem reinkarnacji.
Dokąd zmierzam? Czyli co dzieje się ze mną po śmierci? Niekoniecznie musimy od razu pytać o cel ostateczny, najpierw potrzebujemy wiedzy o tych bliskich, pośmiertnych realiach, które w tybetańskiej terminologii nazywają się „bardo”.
Wykłady przeszywane są ćwiczeniami medytacyjnymi, tak iż mamy do czynienia z całością teorio-praktyczną.
Problemy antropognozy bowiem nie są czysto spekulatywne. Głosi ona prymat doświadczeń nad dedukcją, zwłaszcza gdy chodzi o konkret którym jest nasze własne życie i nasz los po śmierci.
Będziemy chcieli odkryć w sobie to coś, co pozwoli nam skierować się ku prawdzie egzystencjalnej na poziomie praktycznym. Uczestnicy zapoznają się z techniką otwierania czakry międzybrwiowej (tzw. Trzeciego Oka) i poszerzania pola percepcji, tak aby umożliwić sobie antropognostyczne poznawanie.
Seminarium Antropognozy (najbliższe 15-16 stycznia 2011, impreza regularna)
Antropos - człowiek, gnosis - wiedza.
Jego program wygląda następująco:
Człowiek w filozofii Wschodu i Zachodu – koncepcje antropologii filozoficznej od starożytności do czasów współczesnych
Jogiczny proces medytacji w tybetańskiej tradycji bon
Czakry i ciało energetyczne
Dusza i jej reinkarnacja
Bardo – zagadnienie losów duszy po śmierci
Techniki medytacyjne (duża ilość, w tym na czakry)
Więcej na stronie domowej Seminarium [url="http://www.psionika.pl"]Psionika.pl[/url]
Na Seminarium zachęcamy zabrać ze sobą koc i poduszkę do siedzenia. Można jednak medytować na krześle.
Dlaczego organizujemy takie seminarium?
Celem antropognozy jest uzyskanie odpowiedzi na Trzy Pytania Egzystencjalne: Kim jestem? Skąd przychodzę? Dokąd zmierzam?
Innymi słowy jaka jest moja prawdziwa natura. Co kryje się pod pojęciem „ja”. Uczestnicy wykonują praktyki mające na celu rozpoznawanie iluzji ego i docieranie do przestrzeni swojej istoty.
Skąd przychodzę? Można pytać o ostateczną przyczynę, czyli boskość, albo względnie: skąd się tu wziąłem? Dlaczego moje ciało wygląda tak a nie inaczej? Dlaczego posiadam takie a nie inne wady? Dlaczego spotyka mnie to a nie co innego? Poruszamy zatem problem reinkarnacji.
Dokąd zmierzam? Czyli co dzieje się ze mną po śmierci? Niekoniecznie musimy od razu pytać o cel ostateczny, najpierw potrzebujemy wiedzy o tych bliskich, pośmiertnych realiach, które w tybetańskiej terminologii nazywają się „bardo”.
Wykłady przeszywane są ćwiczeniami medytacyjnymi, tak iż mamy do czynienia z całością teorio-praktyczną.
Problemy antropognozy bowiem nie są czysto spekulatywne. Głosi ona prymat doświadczeń nad dedukcją, zwłaszcza gdy chodzi o konkret którym jest nasze własne życie i nasz los po śmierci.
Będziemy chcieli odkryć w sobie to coś, co pozwoli nam skierować się ku prawdzie egzystencjalnej na poziomie praktycznym. Uczestnicy zapoznają się z techniką otwierania czakry międzybrwiowej (tzw. Trzeciego Oka) i poszerzania pola percepcji, tak aby umożliwić sobie antropognostyczne poznawanie.